Ruta de los seite Lagos
Door: Nicole
Blijf op de hoogte en volg Tom en Nicole
11 Januari 2014 | Brazilië, Entre Rios
Zo! Weekend!! De meeste van jullie hebben er weer een werkweek opzitten en voor ons zit onze 5-daagse fietsweek erop. Vandaag chillen we, doen we de was, laden we alle apparatuur op en proberen we een internet verbinding te vinden, wat ons blijkbaar gelukt is, nu jullie dit kunnen lezen!
Het laatste bericht wat jullie van ons kregen was vanuit Villarrica, aan het prachtige meer. Nu zijn we gestrand in Entre Lagos, je raadt het al: aan een meer. We zijn dan ook sinds gisteren weer terug in het Chileense merengebied. Maar, aan alles komt een eind, zo zullen we de meren ook spoedig inruilen voor de Carratera Austral, een heel ander soort natuurschoon. Maar goed, voor het zover is, even terug naar de afgelopen week. Afgelopen maandag hebben we Villarrica verlaten, over een prachtige weg langs het meer richting Pucon. In dat leuke stadje, hebben we een koffiestop gehad, om daarna door te fietsen richting de Argentijnse grens. Waar we die dag zouden eindigen, was voor ons ook raadselachtig, maar de kilometers schoten onder ons door. Voor we het wisten waren we al in het laatste stadje voor de grens. Dat we die dag erg de wind mee hadden, viel me later pas op, ik dacht zelf aan een soort superkracht, maar helaas… De grensovergang tussen Chili en Argentinië is, praktisch gezien, bovenop de bergen die deze twee landen dus ook fysiek van elkaar scheiden. Om de grens over te gaan, moesten we dus naar boven. Een echte bergpas, maar dan voor gevorderden, simpelweg omdat we niet wisten hoeveel kilometers het precies zouden zijn, hoeveel hoogtemeters we moesten trotseren en hoeveel er daarvan dan onverhard zouden zijn. Want dat het onverhard zou worden, dat wisten we wel. Vol goede moed, het ging tenslotte erg lekker die dag, gingen we van start. De eerste 13 km waren van asfalt en langzaam oplopend. Op een mooie plek, iets voor de helft van de klim zat zelfs een camping! We hadden toen 78 km gefietst, dus een mooie plek om huis te vesten voor de nacht. En toch waren we zo nieuwsgierig naar wat er nog komen zou, of het mee zou vallen, of heel zwaar zou worden, dat we besloten verder te gaan! Vlak daarna begon het onverharde deel en of het een beter wegdek was, de ervaring met onverhard rijden of een combinatie van beiden, het liep wel! Ook hadden we ondertussen een plattegrond van de omgeving gekregen met de informatie dat we nog zo’n 400 meter de hoogte in moesten en dat er 3km na de grens overgang een camping zou zijn.
Natuurlijk blijft het een pittige opgave om met een fiets vol bagage naar boven te stoempen, als de kilometerteller zeker de 100 gaat aantikken en het de halve dag rond de 35 graden is geweest. Maar het is een prettig soort afzien en je kan enorm genieten van die getallen op je teller en zeker als je dan weer een stuk door de schaduw kan klimmen. En wat zeker helpt: zeker 1 op de 5 auto’s toetert om je moed in te spreken, duimen gaan omhoog, raampjes naar beneden en er komt een vrolijke Spaanse groet uit! En wat genoeg energie gaf om die berg 3x heen en weer te fietsen: er rijdt een camper ons tegemoet en de bestuurder vraagt of je soms zin hebt in een ‘cerveza’. Omdat ik denk dat hij een grapje maakt, bedank ik vriendelijk en rij door. Als we even verder op stil staan om wat te drinken, horen we snelle passen door het grind: 2 jongens komen toch aangerend met die 2 grote, koude biertjes! Dankbaar nemen we ze in ontvangst, om op de top te kunnen proosten. En het uitzicht, dat maakt zo’n klim echt bijzonder! Bovenaan, op ongeveer 1200 meter hoogte, fiets je vlak naast een enorme vulkaan, die bij elke bocht van kleur en textuur lijkt te veranderen.
Toen de dagafstand op 100km stond, passeerden we de Chileense grens. Even verderop ga je Argentinië binnen. En toen 3 km verderop ook nog de beloofde camping stond, was de tocht echt compleet. De campingbaas en zijn zoon hadden van die camping hun permanente verblijfsplaats gemaakt, en omdat het daar flink kan waaien en koud kan zijn, stookten ze 24/7 een mooi vuur. De zoon, op het moment dat wij aankwamen helemaal in zijn nopjes, omdat hij een haas had gevangen en ze het plan hadden om die te roosteren op het vuur. Het was dan ook geen probleem dat we in dollars betaalden, want Argentijnse peso’s hadden we nog niet gescoord. Na een prachtige tocht, kookten we curry in onze voortent en proosten we gulzig met ons gekregen biertjes.
De volgende dag hadden we het aanzienlijk makkelijker, en reden we 60 km naar Junin de los Andes, onze kennismaking met de Argentijnse dorpjes. Blijkbaar is het in Argentinië veel lastiger om aan geld te komen, want er is meestal per stad of dorp 1 pinautomaat, die ook regelmatig leeg is. De Argentijnen vinden dit verder geen probleem en gaan rustig in de rij staan om te wachten tot hij het weer doet. En waarom zouden wij, als simpele toeristen, niet doen wat zij doen? Precies, dus in de rij om te pinnen. Erg grappig, want toen we aan de beurt waren bedachten we dat we geen idee hadden wat de Argentijnse peso waard is. Dus we hadden 100 peso gepind om er in de supermarkt achter te komen dat we met 10 euro echt niet ver gingen komen die dag! Dus toen begon dat hele circus, nu met een erg korte rij gelukkig weer opnieuw. Die avond hebben we heerlijk gegeten bij een Italiaan, of in ieder geval een pizzabakker. Toen bleek dat er vrij veel zwerfhonden rondlopen, want aan beide kanten van de tafel werd er gebedeld. Nadat ik die ene hele schattige hond geen eten, maar een aai over zijn kop gaf gingen we betalen. Onderweg naar de camping, bleek dat het lieve hondje dat zag als een eeuwige liefdesverklaring, want hij is ons gevolgd naar de camping, heeft de hele nacht voor de tent gelegen en rende achter ons aan toen wij probeerden onze fietstocht te vervolgen. Gelukkig had hij op tijd door, dat hij bij de doorgaande weg toch echt moest omkeren. Wel jammer, het was een lieve vriend voor 1 dag
Dagelijks fietsen we tussen de 60-100 km, meestal een beetje omhoog en een beetje omlaag. Een enkele dag worden we verrast door een echte klim, die niet op de kaart aangegeven staan, en die we dus ook ongelukkigerwijs precies in de volle zon voor onze kiezen kregen. Daar stoeien we nog mee zodat we dat in de toekomst kunnen voorkomen. Het weer is eigenlijk erg goed tot nu toe. Dagelijks veel zon en zeker 25-35 graden. Maar ook ik mis Nederland soms en de weergoden houden daar rekening mee: eergister hebben we nat de tent ingepakt en de hele dag door de regen gereden. Gelukkig hebben we kleding mee voor elk seizoen, dus tot nu toe gaat het prima. Soms heb ik het ’s nachts wel koud, vooral als we wat hoger zijn. Maar tegen kou is Tom een erg goed middel, dus ik heb niet te klagen.
Gisteren wilden we Chili weer in, dus wederom klimmen! Maar dit keer volledig geasfalteerd, dus na die eerste 19 km, volgde er nog 72 tot de eind bestemming: Entre Lagos. Wel een gedoe trouwens hoor, al die grenscontroles. Dat is in Europa toch wel heerlijk makkelijk geregeld. Sinds we hier zijn heb ik denk ik al 5 nieuwe stempels: Chili in, Chili uit, Argentinië in, Argentinië uit, Chili in.. En dan te bedenken dat we nog zeker 2 keer de grens overgaan… Haha, m’n paspoort is straks vol!
Nou lieve volgers, ik heb weer wat mogen vertellen over het leven hier. Hopelijk gaat in Nederland alles goed. Leuk om jullie berichtjes te lezen, we zullen ons best gaan doen voor wat foto’s!
Liefs, Tom en Nicole
Het laatste bericht wat jullie van ons kregen was vanuit Villarrica, aan het prachtige meer. Nu zijn we gestrand in Entre Lagos, je raadt het al: aan een meer. We zijn dan ook sinds gisteren weer terug in het Chileense merengebied. Maar, aan alles komt een eind, zo zullen we de meren ook spoedig inruilen voor de Carratera Austral, een heel ander soort natuurschoon. Maar goed, voor het zover is, even terug naar de afgelopen week. Afgelopen maandag hebben we Villarrica verlaten, over een prachtige weg langs het meer richting Pucon. In dat leuke stadje, hebben we een koffiestop gehad, om daarna door te fietsen richting de Argentijnse grens. Waar we die dag zouden eindigen, was voor ons ook raadselachtig, maar de kilometers schoten onder ons door. Voor we het wisten waren we al in het laatste stadje voor de grens. Dat we die dag erg de wind mee hadden, viel me later pas op, ik dacht zelf aan een soort superkracht, maar helaas… De grensovergang tussen Chili en Argentinië is, praktisch gezien, bovenop de bergen die deze twee landen dus ook fysiek van elkaar scheiden. Om de grens over te gaan, moesten we dus naar boven. Een echte bergpas, maar dan voor gevorderden, simpelweg omdat we niet wisten hoeveel kilometers het precies zouden zijn, hoeveel hoogtemeters we moesten trotseren en hoeveel er daarvan dan onverhard zouden zijn. Want dat het onverhard zou worden, dat wisten we wel. Vol goede moed, het ging tenslotte erg lekker die dag, gingen we van start. De eerste 13 km waren van asfalt en langzaam oplopend. Op een mooie plek, iets voor de helft van de klim zat zelfs een camping! We hadden toen 78 km gefietst, dus een mooie plek om huis te vesten voor de nacht. En toch waren we zo nieuwsgierig naar wat er nog komen zou, of het mee zou vallen, of heel zwaar zou worden, dat we besloten verder te gaan! Vlak daarna begon het onverharde deel en of het een beter wegdek was, de ervaring met onverhard rijden of een combinatie van beiden, het liep wel! Ook hadden we ondertussen een plattegrond van de omgeving gekregen met de informatie dat we nog zo’n 400 meter de hoogte in moesten en dat er 3km na de grens overgang een camping zou zijn.
Natuurlijk blijft het een pittige opgave om met een fiets vol bagage naar boven te stoempen, als de kilometerteller zeker de 100 gaat aantikken en het de halve dag rond de 35 graden is geweest. Maar het is een prettig soort afzien en je kan enorm genieten van die getallen op je teller en zeker als je dan weer een stuk door de schaduw kan klimmen. En wat zeker helpt: zeker 1 op de 5 auto’s toetert om je moed in te spreken, duimen gaan omhoog, raampjes naar beneden en er komt een vrolijke Spaanse groet uit! En wat genoeg energie gaf om die berg 3x heen en weer te fietsen: er rijdt een camper ons tegemoet en de bestuurder vraagt of je soms zin hebt in een ‘cerveza’. Omdat ik denk dat hij een grapje maakt, bedank ik vriendelijk en rij door. Als we even verder op stil staan om wat te drinken, horen we snelle passen door het grind: 2 jongens komen toch aangerend met die 2 grote, koude biertjes! Dankbaar nemen we ze in ontvangst, om op de top te kunnen proosten. En het uitzicht, dat maakt zo’n klim echt bijzonder! Bovenaan, op ongeveer 1200 meter hoogte, fiets je vlak naast een enorme vulkaan, die bij elke bocht van kleur en textuur lijkt te veranderen.
Toen de dagafstand op 100km stond, passeerden we de Chileense grens. Even verderop ga je Argentinië binnen. En toen 3 km verderop ook nog de beloofde camping stond, was de tocht echt compleet. De campingbaas en zijn zoon hadden van die camping hun permanente verblijfsplaats gemaakt, en omdat het daar flink kan waaien en koud kan zijn, stookten ze 24/7 een mooi vuur. De zoon, op het moment dat wij aankwamen helemaal in zijn nopjes, omdat hij een haas had gevangen en ze het plan hadden om die te roosteren op het vuur. Het was dan ook geen probleem dat we in dollars betaalden, want Argentijnse peso’s hadden we nog niet gescoord. Na een prachtige tocht, kookten we curry in onze voortent en proosten we gulzig met ons gekregen biertjes.
De volgende dag hadden we het aanzienlijk makkelijker, en reden we 60 km naar Junin de los Andes, onze kennismaking met de Argentijnse dorpjes. Blijkbaar is het in Argentinië veel lastiger om aan geld te komen, want er is meestal per stad of dorp 1 pinautomaat, die ook regelmatig leeg is. De Argentijnen vinden dit verder geen probleem en gaan rustig in de rij staan om te wachten tot hij het weer doet. En waarom zouden wij, als simpele toeristen, niet doen wat zij doen? Precies, dus in de rij om te pinnen. Erg grappig, want toen we aan de beurt waren bedachten we dat we geen idee hadden wat de Argentijnse peso waard is. Dus we hadden 100 peso gepind om er in de supermarkt achter te komen dat we met 10 euro echt niet ver gingen komen die dag! Dus toen begon dat hele circus, nu met een erg korte rij gelukkig weer opnieuw. Die avond hebben we heerlijk gegeten bij een Italiaan, of in ieder geval een pizzabakker. Toen bleek dat er vrij veel zwerfhonden rondlopen, want aan beide kanten van de tafel werd er gebedeld. Nadat ik die ene hele schattige hond geen eten, maar een aai over zijn kop gaf gingen we betalen. Onderweg naar de camping, bleek dat het lieve hondje dat zag als een eeuwige liefdesverklaring, want hij is ons gevolgd naar de camping, heeft de hele nacht voor de tent gelegen en rende achter ons aan toen wij probeerden onze fietstocht te vervolgen. Gelukkig had hij op tijd door, dat hij bij de doorgaande weg toch echt moest omkeren. Wel jammer, het was een lieve vriend voor 1 dag
Dagelijks fietsen we tussen de 60-100 km, meestal een beetje omhoog en een beetje omlaag. Een enkele dag worden we verrast door een echte klim, die niet op de kaart aangegeven staan, en die we dus ook ongelukkigerwijs precies in de volle zon voor onze kiezen kregen. Daar stoeien we nog mee zodat we dat in de toekomst kunnen voorkomen. Het weer is eigenlijk erg goed tot nu toe. Dagelijks veel zon en zeker 25-35 graden. Maar ook ik mis Nederland soms en de weergoden houden daar rekening mee: eergister hebben we nat de tent ingepakt en de hele dag door de regen gereden. Gelukkig hebben we kleding mee voor elk seizoen, dus tot nu toe gaat het prima. Soms heb ik het ’s nachts wel koud, vooral als we wat hoger zijn. Maar tegen kou is Tom een erg goed middel, dus ik heb niet te klagen.
Gisteren wilden we Chili weer in, dus wederom klimmen! Maar dit keer volledig geasfalteerd, dus na die eerste 19 km, volgde er nog 72 tot de eind bestemming: Entre Lagos. Wel een gedoe trouwens hoor, al die grenscontroles. Dat is in Europa toch wel heerlijk makkelijk geregeld. Sinds we hier zijn heb ik denk ik al 5 nieuwe stempels: Chili in, Chili uit, Argentinië in, Argentinië uit, Chili in.. En dan te bedenken dat we nog zeker 2 keer de grens overgaan… Haha, m’n paspoort is straks vol!
Nou lieve volgers, ik heb weer wat mogen vertellen over het leven hier. Hopelijk gaat in Nederland alles goed. Leuk om jullie berichtjes te lezen, we zullen ons best gaan doen voor wat foto’s!
Liefs, Tom en Nicole
-
11 Januari 2014 - 21:26
Ron.:
Lieve Tom en Nicole, heb net een reactie gestuurd maar onder het vorige versla dus kijk even terug. Dikke kusss en fijne reis verder zie uit naar het volgend verslag. -
11 Januari 2014 - 22:53
Kees:
Hoi, gastjes.
Goed om weer een bericht van jullie te krijgen. Mooi verslag van de klim naar de grens met Argentinië. En wat een goede gewoonte van de mensen daar om met koude biertjes langs de weg te staan voor die malle dappere fietsers. Het zicht op de vulkaan moet geweldig zijn geweest. Via de foto's op Google Earth kunnen we een beetje meegenieten. Zet je de ritten nog op movescount? Een prettig weekend en een dikke kus van Hermien.
Kees -
12 Januari 2014 - 01:02
Tom:
Hoi Volgers!
Wat een aardige berichtjes allemaal!
De routes staan weer op movescount. Ik ga m'n best doen voor foto's. Dat valt niet mee met het internet hier. Heel veel groetjes vanuit Entre Lagos (en niet entre rios zoals boven de blog staat :)!
Tom
-
12 Januari 2014 - 01:02
Tom:
Hoi Volgers!
Wat een aardige berichtjes allemaal!
De routes staan weer op movescount. Ik ga m'n best doen voor foto's. Dat valt niet mee met het internet hier. Heel veel groetjes vanuit Entre Lagos (en niet entre rios zoals boven de blog staat :)!
Tom
-
12 Januari 2014 - 01:02
Tom:
Hoi Volgers!
Wat een aardige berichtjes allemaal!
De routes staan weer op movescount. Ik ga m'n best doen voor foto's. Dat valt niet mee met het internet hier. Heel veel groetjes vanuit Entre Lagos (en niet entre rios zoals boven de blog staat :)!
Tom
-
12 Januari 2014 - 01:13
Marjolijne:
Hey lieverds,
Wat een tof verhaal weer. Top dat jullie ondanks alle bergen die jullie op moeten toch nog zoveel kilometers kunnen rijden. Dat uitzicht op die meren en op de vulkaan moet wel schitterend zijn.
Was ik net jullie verhaal aan het lezen, zie ik jullie op Skype verschijnen. Fijn dat we eventjes hebben kunnen kletsen. Ik hoop dat het eten in het restaurant waar jullie waren lekker was. Ik zal morgen(straks) op movescount gaan kijken of ik jullie zo ook kan volgen. Enjoy!! Big Hug. xx -
12 Januari 2014 - 11:28
Bart:
Ha Tom en Nicole,
Geweldige verhalen en foto's (mogen er best wat meer zijn!). We hopen dat jullie een heerlijke tijd hebben daar.
Groeten,
Charlotte en Bart -
12 Januari 2014 - 12:15
José :
Lieve Tom en Nicole
Wat een geweldige reis maken jullie,en wat een krachtpatsers,om na 78km verder te fietsen
en nog 400m. te klimmen.Wel een mooie beloning en koud biertje op de top.En Nicole wat kan jij gezellig schrijven,het is een plezier om jullie verslag te lezen,we fietsen gewoon een
stukkie mee.
Dikke kus José
Gr. van Kees -
12 Januari 2014 - 13:57
Yvonne:
Hee Nicole, ik weet dat je al een beroep hebt, maar anders kun je altijd nog schrijfster worden - bijvoorbeeld van fietsvakanties....Geweldig!!
Groetjes voor jullie allebei :) -
12 Januari 2014 - 14:55
Betty En George:
Lieve Nicole en Tom, heerlijk, heerlijk om jullie zo te volgen. Wat een mooie keuzes maken jullie samen in jullie leven. En wij boffen dat we er zo van mee kunnen genieten! Wij kijken een mooi EK schaatsen: Ireen wint 3 afstanden; bij de heren een mooie strijd! We fietsen 25 km 3 gr en prachtig zonnetje....Nederland is ook mooi. We kijken uit naar jullie vervolg! Lieve groet George en Betty
-
12 Januari 2014 - 17:33
Anita:
Wat een kilometers. En dat omhoog en in de warmte en dan weer in de regen. Eten jullie wel genoeg? Niet dat jullie mager terugkomen? Over het weer hier hoeven we gelukkig niet te klagen. Leuk stuk weer en ik kijk ook uit naar foto's! Anita -
12 Januari 2014 - 17:55
Sherine:
Heee vakantiegangers!! Wat een mooi verhaal weer om te lezen XD Ik zie op de foto's alweer dat het er super mooi is, jaloersss! In Nederland gaat alles ook goed, het ligt nog steeds op dat koude plekje aan de Noordzee.
Jullie worden gemist, Groetjes uit Hellevoetsluis -
12 Januari 2014 - 19:35
Hermien:
Hé liefies,
Ik lees jullie verhaal voor de 2e keer, zo leuk om te lezen. Wat fijn dat jullie het zo fijn hebben en dat de bewoners jullie een beetje bijvoeren. Dat is wel nodig met al die inspanningen. Leuk die 2 foto's. Je staat er stralend op, Nicole.
Hier is alles goed. het vriest nu 's nachts een beetje. En vandaag overdag hadden we prachtig zonnig winterweer en hebben Kees en ik een strandwandeling gemaakt. Heerlijk was het.
Geniet lekker verder en we denken aan jullie.
Dikke knuffel van Hermien -
12 Januari 2014 - 21:20
Marjolein V Tol:
Ha Nicole en Tom,
Wat leuk om via deze site jullie belevenissen te volgen! Wat een ontzettende mooie ervaring/reis maken jullie.
Neem mijn petje af voor de kilometers die jullie op een dag fietsen.
Geniet er lekker van, hoop dat jullie nog veel mooie verhalen hier schrijven dan hebben wij hier ook wat te genieten!
Veel plezierige fietskilometers
groetjes marjolein -
12 Januari 2014 - 21:23
Kees:
Hoi gastjes,
Zojuist heb ik jullie ritten bewonderd op movescount en heb ik een tip in verband met jullie worsteling met onverwachte klimkilometers. Zoals ik achteraf kan zien op Google Earth kunnen jullie natuurlijk ook vooraf kijken wat voor hoogtes je tegenkomt op de beoogde route. Vermits jullie dat op je computer hebben staan natuurlijk. Als jullie vandaag richting Puerto Montt zijn gereden zul je geen last van te veel hoogtemeters hebben gehad.
Tussen haakjes, vanmiddag werd Blokhuizen Europees kampioen in de spannendste EK sinds jaren. Hij klopte Verweij met een verschil van 6 seconden op de 10 km terwijl hij 5 seconden moest goed maken. Het heeft wel voordelen als Kramer op Tenerife zit.
Goede reis verder; de weersvooruitzichten zijn goed! -
13 Januari 2014 - 00:52
Ron:
Lieve tweetjes, wat broer typte was juist maar heb kleine toevoeging dat Irene Wust bij de dames EK kampioen is geworden. Inderdaad was de rit van de mannen spannender was dan jaren geleden. Op naar de olympische spelen wat jullie missen maar deze reis van jullie komt waarschijnlijk maar een keer en over vier jaar zijn er weer nieuwe spelen. Lieven Tom en Nicole veel goeie kilometers en veel genieten dikke knuffff, Ron. ( sorry broer Kees ben nu eenmaal van de vrouwen hahahahaha). -
13 Januari 2014 - 08:28
Rik En Gaby:
Hey Tom & Nicole!
Echt respect voor jullie! Zo super dat jullie dit doen! Geniet er lekker van en pas goed op jullie zelf. Wij blijven jullie volgen! Enne Nicole mocht je ooit een andere baan nodig hebben dan kun je inderdaad nog altijd doorgaan als schrijfster -
13 Januari 2014 - 08:30
Marieke:
Hey!
Heel leuk om dit verslag te lezen! Al die kilometers fietsen lijkt jullie goed af te gaan, knap van jullie hoor! En wat leuk om steeds de grens over te rijden. Ik hoop ook dat jullie al hem veel mooie foto's hebben gemaakt. Hoe gaat het met het Spaans praten? Ik hoop dat jullie die Spaans lessen nu goed kunnen gebruiken! Die mensen daar klinken erg aardig en gemoedelijk steeds die aanmoedigingen en een biertje weggeven wanneer jullie een lange klim op zijn gereden is wel heel tof! Veel plezier en aangename kilometers nog!
Liefs Marieke -
13 Januari 2014 - 08:42
Jessamy:
Wow... wat een mooie ervaringen zeg. Lijkt me erg gaaf dat de bevolking zo meeleefd met jullie.
Ahh... die hond. Misschien kunnen jullie hem op de terugweg meenemen naar huis? Leuk souveniertje?
Mooie fotos ook zeg!
Ik kijk uit naar jullie volgende avontuur.
liefs,
Jessamy -
13 Januari 2014 - 16:51
Rik En Gaby:
Hey Tom & Nicole!
Echt respect voor jullie! Zo super dat jullie dit doen! Geniet er lekker van en pas goed op jullie zelf. Wij blijven jullie volgen! Enne Nicole mocht je ooit een andere baan nodig hebben dan kun je inderdaad nog altijd doorgaan als schrijfster!
Dikke kus, Rik, Jada en Gaby
Xx -
14 Januari 2014 - 14:49
Zeeff:
Ha Bo & Nicole,
Ziet er goed uit! En een mooi verhaal! Wat zullen jullie de pinautomaten hier straks wat gaan waarderen!
Zeeff
PS Bo: Let je erop dat je Nicole ook af en toe wat foto's laat maken ;-). Ik begrijp best dat jullie het voor de kwaliteit van het fotoboek de huidige configuratie beter vinden, maar... :P -
16 Januari 2014 - 21:26
Rik:
Hallo Tom & Nicole,
Leuke verhalen, ben blij voor jullie dat het om vlakke etappes gaat! Lekker blijven genieten van het land en van elkaar.
Groetjes Rik -
16 Januari 2014 - 22:37
Kees:
Hoi gastjes,
Mooie foto's hoor. Fraaie tent hebben jullie. Lekker gegeten onder het afdak aan de picknicktafel? En gelijk maar even een wasje gedaan zeker. Ik had gehoopt op wat beter wegdek, maar gezien de snelheden zal het niet al te best zijn geweest de laatste twee dagen, vermoed ik. Was de boottocht leuk? We zijn nieuwsgierig naar nieuwe verslagen van Nicole, maar zo te zien vermaken jullie je prima.
Groeten en dikke kus van Hermien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
